Uitspraken

Klager heeft klachten ingediend tegen een behandeling met medicatie en opneming in een accommodatie. De commissie komt tot het oordeel dat de klachten ongegrond zijn omdat niet vast is komen te staan dat de klacht betrekking heeft op de huidige opname bij de zorgaanbieder en dat sprake is geweest van verzet in de zin van art. 1:4 lid 3 Wvggz. Nu de klachten ongegrond zijn verklaard is het verzoek om schadevergoeding afgewezen. 

Klaagster heeft een klacht ingediend tegen meerdere vormen van verplichte zorg. De commissie komt tot het oordeel dat bij het nemen van de beslissingen tot het verlenen van verplichte zorg voldaan is aan de beginselen van proportionaliteit, subsidiariteit en doelmatigheid. De klachten zijn daarom ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding is afgewezen. 

Klaagster heeft een klacht ingediend tegen de beslissing om de zorgverantwoordelijkheid over te dragen aan een andere zorgaanbieder als bedoeld in artikel 8:16 Wvggz. De commissie komt tot het oordeel dat de klacht gegrond is vanwege ontoereikende motivering. Klaagster heeft een verzoek tot het vergoeden van schade ter hoogte van € 800 ingediend. De commissie wijst het verzoek tot schadevergoeding ten laste van de zorgaanbieder toe en stelt de schadevergoeding vast op een bedrag van € 100,– 

Klager heeft een klacht ingediend tegen de beslissing om hem te behandelen met depotmedicatie. De commissie komt tot het oordeel dat de klacht ongegrond is, omdat de beslissing voldoet aan de criteria voor en doelen van het verlenen van verplichte zorg. Het verzoek tot schadevergoeding wordt afgewezen.

Klager heeft een klacht ingediend tegen de beslissing tot opneming in een accommodatie. De commissie komt tot het oordeel dat de klacht ongegrond is, omdat de beslissing voldoet aan het beginsel van proportionaliteit. Het verzoek tot schadevergoeding wordt afgewezen. 

De klacht houdt samengevat in dat klaagster zich niet kan vinden in het besluit tot toediening van medicatie. De commissie komt tot het oordeel dat de klacht ongegrond is. Het verzoek van klaagster tot vergoeding van de schade wordt afgewezen.  

De klacht houdt samengevat in dat klaagster zich niet kan vinden in
1)    het besluit tot toedienen van (antipsychotische) medicatie;
2)    het besluit tot opname in een accommodatie;
3)    de wijze waarop de opname heeft plaatsgevonden.                  .
De commissie komt tot het oordeel dat de eerste twee klachtonderdelen ongegrond zijn en het derde klachtonderdeel niet-ontvankelijk is. Het verzoek van klaagster tot vergoeding van haar schade wordt afgewezen. 

Klager klaagt tegen de beslissing tot het verlenen van verplichte zorg als bedoeld in artikel 8:9 van de Wvggz, inhoudende het tegen de wil toedienen van depotmedicatie. 

Uitspraak WvGGZ verplichte medicatie . Verklaart klager niet-ontvankelijk in zijn oorspronkelijke klacht.

De klacht houdt samengevat in dat klager zich niet kan verenigen met het besluit tot het verlenen van verplichte zorg in de vorm van Elektro Convulsie Therapie (ECT). De commissie komt tot het oordeel dat de klacht ongegrond is. Het verzoek tot schadevergoeding wordt afgewezen.